“Bozkır,
yalnızlıktı. Alt edip üstesinden gelemeyeceğin, orada öylece durup kendi
yağında kavrulan, sana seni anlatan ve hatırlatan, koca bir boşluk. Kendi
döngülerinde yaratıcı belki ama iş sana geldiğinde her haliyle sıradan. Döner
durur, dolaşır, fısıldar ve belki bir süre sonra bıkar ama hiç..
“Banu İmer, sözcüklere öykü boyunca özenli bir işçilikle
getirdiği kıpır kıpır anlam ve söylem kıvraklığını usta işi dokunuşlarla
zenginleştirme becerisini ortaya koyabilen bir yazar.
‘Okuyunca, sarsılmalıyım!’ diyen nitelikli okur, kendini onun
öykülerindeki ritmik akışa yoğun bir dikkatle
..